Nowy Rok, Nowe Pragnienia

Capodanno w stylu włoskim

Cały rok czekamy na pożegnanie Starego i powitanie Nowego Roku, w ten szczególny dzień cały świat bez wyjątku świętuje “nowy początek”, który ma nam przynieść coś dobrego i zabrać w przeszłość wszystko, co złe. W noc Sylwestrową przygotowujemy wykwintne dania, pijemy szampana, składamy sobie i innym najlepsze życzenia, robimy kolejne postanowienia, tworzymy nowe cele do realizacji i oczywiście wierzymy, że w Nowym roku spełnią się wszystkie nasze marzenia. W tym dniu nie ma miejsca na smutek, początek nowego zawsze jest intrygujący, ciekawy i niepowtarzalny.

We Włoszech jak i w innych krajach Nowy Rok i Sylwester zajmują szczególne miejsce w sercach mieszkańców. Uważa się, że Sylwestra należy świętować bardzo wystawnie, żeby kolejny rok był obfity w dobry dary, dlatego na stole świątecznym królują podobne dania jak w Boże Narodzenie. Nie można oczywiście obejść się bez tradycyjnych dań, w tym przypadku zapieczona świńska raciczka (zampone), zupa z soczewicą lub sama kasza z soczewicą i świeża kiełbasa (cotechino) z wieprzowiny, słoniny i skwarek są obowiązkowym menu na stole włoskim.  Tradycja konsumpcji  o północy soczewicy ma długą historię, kiedyś soczewicę podawano w woreczkach lub portmonetkach z nadzieją, że zamieni się w złote monety – które przypomina swoim kształtem. Włosi wierzą, że te dania zapewnią im szczęście, bogactwo i powodzenie przez cały kolejny rok.

Kolejną nietypową tradycją jest podjadanie 12 winogron o północy, kiedy słychać ostatnie odliczenia do Nowego Roku. Obfitość mogą również zapewnić rodzynki czy ziarna granatu, najważniejsze by nie żałować sobie niczego w Sylwestra, w tym dobrego wina musującego, z którego słyną Włochy. W noc sylwestrową mieszkańcy półwyspu Apenińskiego na różne sposoby próbują pozbyć się złych duchów i diabłów, dlatego ta noc jest przepełniona jest fajerwerkami i  petardami. Są święcie przekonani, że głośne dźwięki i hałas odstrasza duszki, co więcej, otwierają o północy drzwi i okna, przez które mają wyjść te duchy.

Na koniec roku Włosi chcą oczyścić swój dom ze złej energii pozbywając się starych rzeczy, które symbolizują wypędzania wszystkiego co negatywne w ich życiu. Ofiarami takich “egzorcyzmów” najczęściej padają miski, szklanki, porcelana, naczynia, które zostają brutalne rzucone o ziemie, często przez okno, przez co najbardziej cierpią zaparkowane pod oknem samochody lub nieostrożni przechodnie. Ta tradycja po dzień dzisiejszy ma miejsce w regionach południowych, zwłaszcza w Kampanii.  Kiedyś nawet mówiło się, że Włosi wyrzucają przez okno nawet stare telewizory – ale to pewnie było jeszcze przez kryzysem gospodarczym ;-).

Wydałoby się,  że całowanie się pod jemiołą to stricte Amerykańska tradycja, a tu nie.  Jeszcze w starożytności jemioła była rośliną Bogów, dla Druidów przejawem boskości na ziemi, która mogła wyleczyć albo zabić. Pocałunek pod jemiołą z wybiciem północy może przynieść upragnioną miłość oraz zapewnić płodność w nowym roku. W tym samym celu w noc sylwestrową zakłada się czerwoną bieliznę, którą należy wyrzucić już w pierwszy dzień Nowego roku, żeby wszystko się spełniło.  Czerwoną bieliznę często jest prezentem na święta, żeby nie wyrzucać swojego ulubionego kompletu. 🙂

Ogromne znaczenie dla Włochów ma spędzenie pierwszego dnia Nowego Roku (Anno Nuovo). Pierwsza spotkana osoba może przynieść dużo szczęścia lub same niepowodzenia. Uważa się, że starsza osoba i garbaty mogą zapewnić same powodzenia w Nowym Roku, natomiast kobiety i dzieci niestety są omenem samych nieszczęść. W zależności od regionu Włosi spędzają 1 stycznia na leniuchowaniu lub zajmując się przyjemnymi dla siebie sprawami, o ciężkiej pracy nie ma mowy.  Wierzą w to że „jak spędzisz pierwszy dzień Nowego roku tak spędzisz cały rok”.